Op het podium naast Pinto?
Vanavond ben ik weer alleen thuis en omdat ik geen televisiekijker ben heb ik ervoor gekozen weer eens een stukje te schrijven. Al stond de televisie vrij vaak aan de afgelopen weken tijdens de Olympische Spelen, die hier 24 uur per dag werd uitgezonden. Colombia heeft een zilveren en bronzen medaille gehaald en iedereen is daar heel erg blij mee. Het journaal werd zelfs onderbroken toen Diego Salazar op het punt stond een medaille te halen met gewichtheffen. Hoe kan zo’n groot land, gek van sport, zo weinig medailles halen? De teller staat op 11 in de geschiedenis van de Olympische Spelen, met slechts één gouden plak.
Ik vermoed dat de andere sporten net zo georganiseerd zijn als het voetbal, voor verbetering vatbaar zal ik maar zeggen.
In mijn ogen moet leeftijd met leeftijd en niveau met niveau samen sporten, op die manier is er meer uitdaging en ontwikkelen kinderen zich het beste. Doordat er heel veel voetbalscholen en voetbalclubs zijn in bijna net zoveel competities is er veelal sprake van grote niveauverschillen, naast een slechte organisatie. Er zijn grote organisaties (o.a. de nationale voetbalbond) die om wat voor reden dan ook niets aan deze situatie doen en zo gaat veel talent verloren.
Afgelopen zondag werd ik door de coordinator van Deportivo Indepediente Medellin (DIM, één van de grootste clubs in Colombia) uitgenodigd. In ‘primera B’ spelen enkelen met een behoorlijk contract en zitten dicht tegen het eerste elftal aan. In de week ervoor had ik al eens een training bezocht en ben geschrokken van het niveau van trainen, om maar niet te spreken over het creëren van de juiste faciliteiten en organisatie. Ze speelden tegen de universiteit Nacional, die met een speler minder begon. Het niveauverschil was groot, maar het duurde lang voordat DIM op het hobbelige veld het eerste doelpunt maakte. Aanvallend wordt niet optimaal van de ruimte gebruik gemaakt en tijdens het verdedigen was de pressie zeer matig verzorgd.
Er is veel voor verbetering vatbaar en ik zie een enorme uitdaging hierin een rol te spelen. Dat zal echter erg moeilijk worden, want hoewel ik overal welkom ben en ik al een aantal verbeteringen heb aangegeven, ik geloof niet dat men op mij zit te wachten. Er is hier geen prestatiecultuur, daarentegen vieren corruptie en vriendjespolitiek hoogtij.
Ik heb echter geduld, want Adriana en ik hebben besloten nog minimaal 3,5 jaar in Medellin te blijven totdat zij haar studie bedrijfsadministratie op de universiteit heeft afgerond. Ze wil daarnaast Engels en Nederlands studeren, want ze staat er open voor om in Nederland te gaan wonen. Ik heb haar voor gek verklaard, maar ze is nu eenmaal een ondernemend persoon.
Ondertussen heb ik het informatieboek van de voetbalschool bij de pas ontstane trainersvakbond achtergelaten en in een daaropvolgend gesprek bleken ze erg geïnteresseerd te zijn. De directeur heeft navraag gedaan bij de universiteit van Antioquia waar ik vorig jaar de seminario ‘optimalisatie van de training’ heb gegeven. Twee voetbaldocenten van de universiteit waren ook aanwezig en zij hebben heel positief gereageerd.
Ze willen dat ik een presentatie van twee uur geef op de grootste driedaagse seminario van Colombia eind oktober in Medellin. Er komen trainers uit het hele land op af en de sprekers zijn niet mis. Wat te denken van oud bondscoach van Argentinië Billardo of de huidige bondscoach van Colombia Pinto? Ik vind het geweldig en volgende week gaan we bespreken hoe in te vullen. Het zal mij benieuwen...
Verder wil ik een trainerscursus volgen bij de AFA, de Argentijnse Voetbalbond. Deze bond heeft een samenwerkingverband met de trainersvakbond en nu kan men de cursus digitaal volgen en de praktijk valt onder de vakbond. Het is een tweejarige cursus en kost 3000 euro. Dat lijkt veel geld, maar met deze papieren kan ik over de hele wereld op het hoogste niveau trainen. Dat komt hier goed van pas, maar ook als we ooit richting Nederland gaan zal het goed van pas komen. Welke Nederlandse trainer heeft de hoogste Argentijnse trainersdiploma?
Laatst deed ik de computer aan en vond ik dit op het bureaublad, een creatie van mijn lieve vriendin Adriana...
Ik vermoed dat de andere sporten net zo georganiseerd zijn als het voetbal, voor verbetering vatbaar zal ik maar zeggen.
In mijn ogen moet leeftijd met leeftijd en niveau met niveau samen sporten, op die manier is er meer uitdaging en ontwikkelen kinderen zich het beste. Doordat er heel veel voetbalscholen en voetbalclubs zijn in bijna net zoveel competities is er veelal sprake van grote niveauverschillen, naast een slechte organisatie. Er zijn grote organisaties (o.a. de nationale voetbalbond) die om wat voor reden dan ook niets aan deze situatie doen en zo gaat veel talent verloren.
Afgelopen zondag werd ik door de coordinator van Deportivo Indepediente Medellin (DIM, één van de grootste clubs in Colombia) uitgenodigd. In ‘primera B’ spelen enkelen met een behoorlijk contract en zitten dicht tegen het eerste elftal aan. In de week ervoor had ik al eens een training bezocht en ben geschrokken van het niveau van trainen, om maar niet te spreken over het creëren van de juiste faciliteiten en organisatie. Ze speelden tegen de universiteit Nacional, die met een speler minder begon. Het niveauverschil was groot, maar het duurde lang voordat DIM op het hobbelige veld het eerste doelpunt maakte. Aanvallend wordt niet optimaal van de ruimte gebruik gemaakt en tijdens het verdedigen was de pressie zeer matig verzorgd.
Er is veel voor verbetering vatbaar en ik zie een enorme uitdaging hierin een rol te spelen. Dat zal echter erg moeilijk worden, want hoewel ik overal welkom ben en ik al een aantal verbeteringen heb aangegeven, ik geloof niet dat men op mij zit te wachten. Er is hier geen prestatiecultuur, daarentegen vieren corruptie en vriendjespolitiek hoogtij.
Ik heb echter geduld, want Adriana en ik hebben besloten nog minimaal 3,5 jaar in Medellin te blijven totdat zij haar studie bedrijfsadministratie op de universiteit heeft afgerond. Ze wil daarnaast Engels en Nederlands studeren, want ze staat er open voor om in Nederland te gaan wonen. Ik heb haar voor gek verklaard, maar ze is nu eenmaal een ondernemend persoon.
Ondertussen heb ik het informatieboek van de voetbalschool bij de pas ontstane trainersvakbond achtergelaten en in een daaropvolgend gesprek bleken ze erg geïnteresseerd te zijn. De directeur heeft navraag gedaan bij de universiteit van Antioquia waar ik vorig jaar de seminario ‘optimalisatie van de training’ heb gegeven. Twee voetbaldocenten van de universiteit waren ook aanwezig en zij hebben heel positief gereageerd.
Ze willen dat ik een presentatie van twee uur geef op de grootste driedaagse seminario van Colombia eind oktober in Medellin. Er komen trainers uit het hele land op af en de sprekers zijn niet mis. Wat te denken van oud bondscoach van Argentinië Billardo of de huidige bondscoach van Colombia Pinto? Ik vind het geweldig en volgende week gaan we bespreken hoe in te vullen. Het zal mij benieuwen...
Verder wil ik een trainerscursus volgen bij de AFA, de Argentijnse Voetbalbond. Deze bond heeft een samenwerkingverband met de trainersvakbond en nu kan men de cursus digitaal volgen en de praktijk valt onder de vakbond. Het is een tweejarige cursus en kost 3000 euro. Dat lijkt veel geld, maar met deze papieren kan ik over de hele wereld op het hoogste niveau trainen. Dat komt hier goed van pas, maar ook als we ooit richting Nederland gaan zal het goed van pas komen. Welke Nederlandse trainer heeft de hoogste Argentijnse trainersdiploma?
Laatst deed ik de computer aan en vond ik dit op het bureaublad, een creatie van mijn lieve vriendin Adriana...
posted by Ed Veldhuisen at
17:11
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home