Voetbaltraining met Acogida

Twee keer in de week geef ik voetbaltraining aan de straatkinderen van Acogida. In deze dagopvang zie je van alles. Sommige kinderen komen net van de straat en zien eruit als zwervers, oude kleren, onverzorgd en vaak ook allerlei verwondingen. Andere kinderen zitten er al langer en zien er veel beter uit. Soms liggen kinderen op de grond te slapen, anderen maken stoffen armbanden om wat geld te verdienen. Er lopen zelfs een aantal travestieten rond, jongens van een jaar of 15 verkleed als meisje. De meeste kinderen hebben ‘tatuajes’, meestal kleine tekentjes op hun vingers en hebben allerlei drugs gebruikt.
Het is een vrijwillige opvang, dus er is helaas ook veel verloop. Zo had ik enkele weken geleden Caña op de training. Een jongen van 14 jaar, maar ziet eruit als 12. Dit zie je vaker bij deze kinderen, door eenzijdige of ondervoeding tijdens het leven op straat. Wat een genot om hem te zien voetballen, een echt natuurtalent. Als hij aan de bal was wist hij precies wie waar stond en hij gaf ook nog de juiste passes.....heerlijk. Helaas leeft hij nu weer op straat en ik heb hem daarna nooit meer gezien.
De afgelopen weken werd ik regelmatig verrast met allerlei roosterwijzigingen of andere tussendoor geplande activiteiten, waardoor ik soms uren moest wachten om training te kunnen geven. Of er waren weinig kinderen, doordat ze ‘capacitación’ (kennismaking met diverse beroepen) hadden. Het materiaal is vaak ook een drama, ik ben al blij als ik een halflek drietje kan bemachtigen.
Sinds vandaag heb ik het anders aangepakt. Ik heb affiches gemaakt en opgehangen in Acogida. Elke maandag en donderdag is er om 3.30 uur voetbaltraining, vooraf inschrijven bij mij persoonlijk. De medewerkers weten ervan dat hier niet aan valt te tornen, dit blijkt toch het beste te werken. Met 17 kinderen ging ik richting het microveldje, hand in hand met enkele van de jongsten. We trainen op een openbaar veldje en er komen regelmatig mensen kijken. Achter het doel zaten 4 oudere jongens naar ons te kijken. Toen ik in de buurt kwam rook ik drugs, bleek dat ze heroïne gebruikten. Twee jongens die minder geïnteresseerd waren in voetbal moest ik daar weghalen en er ontstond een wat agressieve sfeer. Gelukkig gingen de jongens daar weg en hebben we verder geen last meer gehad.
Uiteindelijk ruim een uur lekker kunnen voetballen en zoals beloofd heb ik de winnaars getrakteerd op frisdrank. Ik haalde twee grote flessen fris met enkele plasic bekers en tot mijn verbazing kreeg iedereen te drinken. Op de terugweg gooiden de kinderen de plastic bekers op straat, maar nadat ik er iets van zei pakten ze het weer op en gooide het in een prullenbak. Terug ik Acogida heb ik ze hiervoor gecomplimenteerd.
Op de fiets naar huis, door een mist van uitlaatgassen op het drukste moment van de dag, had ik een heel goed gevoel over deze activiteit. Voor de volgende keer koop ik een grote tas met nieuwe ballen, pilonnen en hesjes..... We zullen dan op de training nog meer plezier met elkaar hebben, ook omdat die twee jongens niet meer mee mogen.