Mijn leventje in Medellin, Colombia

vrijdag 20 april 2007

Edgar Casas Lopez

Vooraf 'gelekt' artikel...

In het team van Club Deportivo Hogares Claret sub 17, jongens tot en met 17 jaar, speelt Edgar Casas Lopez. Het is een echte balafpakker op het middenveld en speelt met veel passie. In het verleden heeft hij lange tijd op straat geleefd en gebruikte verschillende soorten drugs, zoals sacol (lijmsnuiven), perico en bazooka (goedkope afvalproducten van cocaine). Het leven op straat is hard en na verloop van tijd heeft hij zelf hulp gevraagd en belandde in Acogida, de opvang van straatkinderen van Hogares Claret. Edgar ging hij voor het eerst naar school toen hij 12 jaar was en langzamerhand leerde hij zichzelf beter te verzorgen. Nu is het een leuke, verzorgde jongen en we hebben goed contact met elkaar.
Edgar is helemaal gek van voetbal en wil het liefst elke dag trainen. Terwijl nog veel kinderen weer voor de vrijheid van de straat kiezen heeft hij een doel voor ogen, profvoetballer worden. En terwijl Edgar zijn best doet om zijn doel te bereiken doen wij ons best om zijn ontwikkeling als persoon te stimuleren. Hij is onzeker, erg individualistisch ingesteld en heeft moeite om zijn gevoelens te controleren. Afgelopen zaterdag heb ik hem in de tweede helft gewisseld omdat hij niet goed uitvoerde wat we van hem hebben gevraagd. Hierop werd hij uiteindelijk zo boos dat hij zelfs buiten het veld een gele kaart kreeg van de scheidsrechter. Hij is op dat moment niet voor rede vatbaar, maar enkele uren later toen ik hem tegenkwam in Acogida stond hij alweer met beide duimen omhoog gericht naar mij. Ik zocht hem op en in een gesprekje begon hij zich te realiseren dat we middels samenwerken als team sterker zijn en we zo ook betere resultaten zullen halen. Ook vertelde ik hem dat het een belangrijke speler is met veel kwaliteiten die we in het team hard nodig hebben. Hij begrijpt nu beter waarom hij werd gewisseld en met een glimlach namen we afscheid van elkaar.
Edgar is een van de vele jongeren waarmee ik werk. Elk persoon is anders en een uitdaging om mee te werken. De afgelopen maanden zie ik ze groeien, een genot om mee te mogen maken. Hopelijk begrijpt Edgar nu beter dat je met elkaar meer kunt bereiken. Soms is voetbal net de maatschappij…