Voetbal in Colombia op het hoogste niveau

Atletico Nacional is mijn favoriete club, en omdat ze in de finale staan na de play-offs ging ik dinsdagochtend naar het stadion om kaarten te kopen voor de thuiswedstrijd van zondag aanstaande.
Een aantal jaren geleden speelden ze in Colombia een competitie over een heel jaar. Dit vonden de mensen saai, want er waren te veel oninteressante wedstrijden en hierdoor bleven ze thuis.
Nu worden er twee competities per jaar gespeeld met na een hele competitie de play-offs tussen de eerste acht teams in twee poules. Zelfs als het nationale team of wanneer een team voor de Copa Libertadores (Champions League) moeten spelen gaat de competitie door. Over competitievervalsing wordt niet gesproken, moet je maar twee goede teams hebben als je kampioen wilt worden. Zo is er altijd spanning in de competitie, met als hoogtepunt de playoffs en de twee finalewedstrijden om het kampioenschap. De mensen vinden het schitterend en het voetbal leeft als nooit tevoren. Is het niet iets voor Nederland, waar de competitie veelal lang van te voren beslist is door steeds dezelfde teams?
Het niveau van het voetbal in Colombia is wat mij betreft matig. Technisch goed, maar tactisch zie je dingen die echt niet kunnen. Onbegrijpelijk! Zo spelen veel teams tijdens het aanvallen met een onderbezette zijkant en kiezen dus veelal voor de oplossing door het centrum. Verdedigend spelen ze met 4 man op lijn, maar doordat de backs de hele zijkant moeten bestrijken komen ze bij balverlies vaak te laat terug en spelen ze achterin regelmatig met een ondertal. Toch speelde onlangs Cucuta de halve finale van de Copa Libertadores en behoort het nationale team tot de betere van het voetbalgekke continent Zuid-Amerika... De beleving in de stadions is ongelofelijk mooi. De mensen zingen de hele wedstrijd luidruchtig en leven echt voor het voetbal.
Dinsdagochtend aangekomen bij het stadion bleek ik niet de enige te zijn. Rijen van honderden meters, die er al vanaf de avond ervoor zaten. Je moest ook een ticket van de play-offs meenemen om een kaart te krijgen. Ik heb twee van de drie wedstrijden gezien, maar wist hier niets van en had ze natuurlijk allang weggegooid. Er zaten zo’n 35.000 mensen bij deze wedstrijden (met een stadioncapaciteit van 50.000), oftewel zonder deze tickets kom je niet aan kaarten. Maar waar een wil is (met geld) is een weg… Deze kaarten werden verkocht voor vrij veel geld, dus heb ik besloten zondag kaarten te kopen, enkele uren voor de wedstrijd. Gisteren (woensdag 13 juni) heeft Nacional de eerste wedstrijd uit in Nieva van Huila gewonnen met 0 – 1, dus de kans is vrij groot dat ze kampioen gaan worden. Ik heb de wedstrijd in een kroeg gezien met groot scherm en een bijna net zo grote pot bier. De wedstrijden worden toch anders bekeken en het bevreemd mij weleens. Zo gaan ze uit hun dak als iemand een onmogelijke dribbel op het middenveld begint en per ongeluk 2 man passeert, waarna uiteraard de bal verloren wordt. Maar als er iemand rechts mooi vrij wordt gespeeld is niemand die de adem inhoudt wanneer er een goede voorzet wordt afgegeven… Of had ik inmiddels te veel bier op? De sfeer was mooi in de kroeg, terwijl regelmatig tijdens de wedstrijd reclames zijn. Bij een dood spelmoment of elke 15 minuten zie je in een strook aan de zijkant van het scherm een vrouw in bikini de bal hooghouden om weet ik veel wat aan te prijzen (ik had meer oog voor de vrouw, excuses). 'Gooooooooooooooool' (verkorte versie).
Iedereen in de stad draagt deze dagen groen en leeft met de club mee, na de wedstrijd was het dan ook groot feest en liep iedereen met vlaggen en alle taxi’s waren luidruchting aanwezig. ' O o o, mi Nacional, olé, olé, mi Nacional, olé, olé…mi Nacional '.
Vandaag las ik in de krant dat het een grote chaos was met de verkoop van de finalekaarten, en op de een of andere manier verbaast me dat niet. Zondag wil ik absoluut de wedstrijd zien, want het moet één groot feest worden. Ik heb toch inmiddels aardig wat topduels gezien, maar de beleving die men hier toont tijdens de wedstrijden is uniek. Dat wil ik niet missen, ook al hoor ik prijzen van zo’n 80.000 pesos minimaal (5 maal de gewone prijs), oftewel 32 euro per kaartje. Maandag is het ‘puente’ in Medellin, iedereen is vrij. Ik voorspel een aardig feestje in deze stad zondagavond…