Colombiaanse vrouwen

Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen... Het is uit tussen Nora en mij. Hoe onbegrijpelijk het ook is, ik zal het proberen uit te leggen. Na twee weken samen wilde Nora het uitmaken, omdat ik volgens haar veel te ‘close’ was met Ana. Na een goed gesprek begreep ze dat het slechts van één kant komt en ik kan Ana als collega toch moeilijk negeren. Drie weken geleden maakte ze het wel uit, omdat haar studieresultaten achteruit gingen. ‘Te quiero mucho y estoy enamorada, pero creo que es mejor que separamos’, oftwel ‘ik ben heel erg gek en verliefd op je, maar ik denk dat het beter is dat we uit elkaar gaan’. In een lang gesprek maakte ik haar duidelijk dat het tussen ons super is en dat ik haar in alles wil helpen, maar dit mocht niet baten. Ik was er enkele dagen ziek van en nadat we elkaar maandagochtend zagen bleek dat ik niet de enige was. Na weer een gesprek besloten we om met elkaar verder te gaan, allebei weer gelukkig.
Het probleem is dat ze angst heeft om een relatie aan te gaan, ze heeft geen vertrouwen in mannen. Zo heeft ze een geschiedenis met haar vader, in haar omgeving gaan alle relaties stuk vanwege ontrouw en daarbij komt dat er heel veel mannen ‘la tiran los carros’, oftewel achter haar aanlopen, wel of niet getrouwd. Het is ook geen voordeel dat ik vroeg of laat het land moet verlaten als buitenlander. Ze is niet overtuigd dat ik op termijn voor haar kan kiezen.
Enkele dagen geleden echter, na een slecht resultaat op de universiteit, verkoos ze wederom ratio boven emotie en betekent dit een definitief einde van onze relatie. Weer allebei ziek van, maar volgens haar komen we daar beiden wel weer bovenop....
Colombiaanse vrouwen maken je eerst helemaal gek en vervolgens in de relatie zijn ze niet te peilen. Daar waar een relatie met een Nederlandse vrouw relatief stabiel is, heb je hier enorme pieken en dalen. Zo zijn ze ook heel erg jaloers, krijg je bijna niet de gelegenheid om met andere vrouwen om te gaan.
Het doet me heel veel, maar ik ga niet meer op haar wachten. Ik ben tenslotte geen jojo. In eerdere dagen toen het uit was tussen ons en ik stond te wachten op de metro, kwam er een leuke vrouw, Rosbery, 28 jaar, naar me toe. Na een leuk, kort gesprekje vroeg ze of ik met haar uit wilde gaan en hebben we telefoonnummers uitgewisseld. Ze had me enkele keren gebeld en zo ben ik dinsdagavond met haar wat gaan drinken. Dat was erg gezellig...
Donderdag was ik jarig en werd ik verrast. In Miraflores kreeg ik een grote taart en zongen de meiden ‘ Feliz cumpleaños’ en ‘Lang zal hij leven..’ in goed verstaanbaar Nederlands. Daarna mochten de meiden wat persoonlijks vertellen en dat was erg hartverwarmend. ‘s Middags in Acogida ben ik ook vele keren hartelijk gefeliciteerd door collega’s en de kinderen. Aan het eind van de middag heb ik erg genoten van de vele felicitaties via de mail van jullie, hartelijk dank daarvoor.
's Avonds heb ik samen met Rosbery op mijn balkon de hele avond bier gedronken, een heel goed idee van haar. Ze weet dat Nora nog in mijn hoofd zit en dat ik voorlopig liever geen vriendin heb. ‘Amigas con derechos’ lijkt me de beste optie, hahaha.
Zoals jullie de uitnodiging hebben gelezen was er vrijdagavond een feestje bij mij thuis. Ana was al in mijn appartement en vroeg me om mee te helpen stoelen te halen in het appartement van Letty. Ik deed de deur open en werd hevig verrast. Letty had haar appartement mooi versierd en na de verjaardagsliedjes van acht vrouwen (Aurelio kwam later) hebben we twee taarten gegeten, bier gedronken, gedanst en gelachen.
In eerste instantie was ik een beetje bang voor een rustig avondje, maar uiteindelijk werd het, georganiseerd door Letty, een enorm leuke avond....
Zondagochtend moet ik voetballen en gaan we na de wedstrijd wat drinken met elkaar om mijn verjaardag te vieren. Dat vind ik een mooi voorstel van mijn collega’s. Op voorwaarde dat ze wat beter naar me luisteren in het veld, hahaha.