Weekend Ibague met Luna

Vrijdagavond afgesproken met Luna, maar ze belde af vanwege werk. Ze moest tot diep in de nacht werken. De volgdende dag om 10 uur afgesproken in mijn hotel. We ontmoetten elkaar sinds een jaar in de gezamenlijke ruimte van het hotel. Mijn god, wat een mooie vrouw. We hebben eerst wat koffie gedronken om bij te praten en daarna zijn we naar Colpatria gegaan, het hoogste gebouw van Bogota. Van bovenaf veel foto´s gemaakt van de stad, maar belangrijker van ons samen. Daarna hebben we met Paula op haar werk een lunch genuttigd, veel gelachen met elkaar.
´s Middags ben ik met haar meegegaan en kwam ik middenin een onderhandeling terecht met een advokaat, over het exporteren van dure steensoorten naar Europa. We hebben nog wat dingen geregeld om lichtinstallaties te perfectioneren die ze verkoopt aan discotheken in het land en daarna gingen we met vrienden wat drinken. Het zijn collega´s van Luna, die weer vrienden hebben en zo gingen we met een grote groep naar een bar in het centrum (Zona Rosa). Allerlei soorten drank op tafel, veel dansen op allerlei soorten muziek. Wat een fantastische avond enerzijds, anderzijds kwam iets te veel aan het daglicht dat ik niet zo goed kan dansen. Heb ik maar direct tegen Luna gezegd dat ik Salsa lessen zal nemen in Medellin, wat volgens haar wel een goed idee is.
Luna moest plotseling zondagmorgen weg om te weken, dus ben ik naar een vlooienmarkt geweest. Erg gezellig met live muziek en dansende mensen (dit keer maar overgeslagen). Totdat Luna belde en ze een paar dagen vrijaf had gekregen en ik zo snel mogelijk naar het busstation moest komen. Een uur later zaten we in de bus naar Ibague, waar haar familie woont. Aangekomen kreeg ik direct een zoen en een omhelzing van haar moeder en trok ze me naar binnen. Aldaar kennis gemaakt met Cesar (broertje van 17 jaar) en Jairo (broer van 24) en zijn vriendin van 16 jaar met kind. Haar oudste broer Marco is 27 jaar en zit voor 4 jaar vast.
Luna had heel veel cadeaus mee voor iedereen, want ze heeft sinds enkele maanden een goede baan. Ze verkoopt gokautomaten aan casino´s en lichtinstallaties aan discotheken. Alles op basis van provisie, maar ze verdient momenteel ruim vijfmaal het normale salaris hier in Colombia. Ze onderhoudt dan ook de hele familie. Vanaf haar negende werkt ze naast haar school, op haar vijftiende is ze alleen naar Bogota gegaan om school af te maken en te werken en vanaf haar achttiende heeft ze verschillende baantjes gehad.
's Avonds met Cesar en Luna naar de bioscoop geweest. Het huis is een grote kamer met 2 bedden (voor moeder en Cesar), een kast, een televisie en een koelkast. Verder is er buiten een keukentje, een gezamenlijke wasplaats en toilet en (ijskoude) douche. Ik sliep met Luna in een bed en moeder met haar zoon in het andere bed, overdag kwamen er altijd veel mensen over de vloer en zo was het altijd zeer gezellig. De drie dagen in Ibague waren zeer speciaal, met als hoogtepunt het uitje op dinsdag buiten de stad met de hele familie (inclusief de vrouw en het zoontje van Marco). Er was nog bier over van de avond ervoor en zo was voor de middag de moeder en beide broers al aardig zat, totdat Luna verbood nog meer te drinken. We hebben gezwommen, gingen gezamenlijk picknicken, hebben een waterval bezocht terwijl Cesar en Jairo met mijn camera aan de haal gingen. Ze hebben de hele omgeving uitgepluist voor de mooiste foto´s die ik dan mee kan nemen naar Holanda.
Maandagavond met Luna, Cesar en een vriendin bier gedronken in een bar. Cesar kocht (die Luna en ik betaalden) een grote fles bier voor ons vieren. Maar dan bedoel ik ook een grote fles, inhoud bijna 10 liter. Alle vier dronken naar huis en een klein katertje tijdens de verjaardag van moeder de volgende dag.
Woensdagochtend na een nachtelijk ritje weer terug in Bogota moest Luna direct weer werken en is ze 8 dagen weg. Ik heb nog wat geslapen en ben daarna naar het DAS gegaan voor de zoveelste keer. Het DAS is de immigratiedienst en ik zal jullie de moeite besparen hoe ongeorganiseerd alles is. In totaal heeft het me bijna twee dagen gekost om alles te regelen. Het is makkelijker voor een terrorist om onderdak te krijgen in de Verenigde Staten, dan om vrijwilligerswerk te doen in Colombia.
Vandaag (donderdag 20 juli) heb ik mijn vader gefeliciteerd via de telefoon met zijn 60e verjaardag en ben daarna met Adriana (zij was vorig jaar mijn verpleegster na het motorongeluk in Leticia) naar de festiviteiten in de stad gegaan. Het is de dag van de onafhankelijkheid van Bogota en iedereen viert feest. Morgen ga ik bij haar thuis lunchen.
Erg gezellig, maar ik mis Luna. Na de vonk vorige zomer, een jaar intensief contact via de messenger en de afgelopen dagen zijn we erg gek op elkaar. Ze is 20 jaar en ik weet dat sommigen daar moeite mee hebben, maar dat interesseert me eigenlijk niets. Als ze naar me lacht vergeet ik alles om me heen en voel ik me de meest gelukkige persoon op de wereld. Ik kan nog zoveel mooie dingen over haar schrijven, maar dan wordt het wel een erg lang verhaal. Kortom, het is hier SUPERBIEN!!!!