Mijn leventje in Medellin, Colombia

dinsdag 30 januari 2007

Club van 100

Er hebben zich weer nieuwe leden aangemeld en zo gaan we hopelijk richting de 3 miljoen pesos Colombianos... Muchisimos gracias!

Arno en Marieke Insing
Marcel en Helen Sijs
Alfons van Kempen

Meld je snel aan, want er zijn nog slechts 79 plaatsen te vergeven.

De ontwikkeling van Club Deportivo Hogares Claret gaat de goede kant op en zo zal ik op zoek gaan naar meerdere geldbronnen om iets moois neer te zetten. Tevens ook belangrijk voor de continuïteit...
Hebben jullie ideeën? Deze zijn altijd welkom. Beschrijf ze hieronder bij ‘comments’ of stuur me een mail naar edveldhuisen@hotmail.com .

Activiteiten met de stichting 'Positivos por la vida'

Vorige week woensdag kwamen de kinderen van ‘Fundacion positivos por la vida’ op bezoek bij Miraflores. De meiden Cindy, Luz Elena, Natali en Olga van ‘Los angeles de Miraflores’ waren verantwoordelijk voor de organisatie deze middag.
Er kwamen 10 kleine kinderen van 2 tot 9 jaar die HIV-geïnfecteerd zijn, ze werden door ons opgevangen en na een welkomstwoord hebben we een rondje gelopen door Miraflores. Het was een goed idee om de kinderen naar Miraflores te laten komen want alle meiden vonden de kinderen erg ‘schattig’ en deze kinderen werden dan ook overspoeld met aandacht.
Het was niet makkelijk voor de meiden om de kinderen bezig te houden, want ze wilden graag op onderzoek uit. Natali en Natalia hadden zich verkleed voor een dans, de kinderen kregen de gelegenheid om ook te dansen en er werden spelletjes gespeeld op de binnenplaats. Het plan was ook een voetbalwedstrijdje te spelen, maar dit lukte niet. De kinderen zijn erg klein, mede doordat hun fysieke ontwikkeling wat achterblijft.
Aan het eind van de middag heeft Natali de cheque van 600.000 pesos Colombianos overhandigd en heb ik een nieuwe afspraak gemaakt met deze stichting.

Het geld is goed besteedt aan de stichting ‘Positivos por la vida’. Een stichting die voor 40% wordt gefinancierd door de staat, de andere 60% komt voort uit donaties. Dit is niet altijd even gemakkelijk, zeker omdat ze nu ook aan uitbreiding denken. Naast het huis voor de HIV-geïnfecteerde weeskinderen wordt nu gedacht aan een soortgelijk huis voor volwassenen.
Alfons van Kempen is een Nederlandse vrijwilliger die sinds 6 jaar elk jaar voor twee maanden teruggaat naar Medellin. Hij is begonnen bij Amigos Colombianos, maar werkt nu zelfstandig. In Nederland is zoekt hij sponsors, donateurs. Om vervolgens in Medellin dit geld in kleine projecten te steken als schoolgeld voor meisjes die niet kunnen studeren en nog vele andere goede initiatieven.
De laatste weken spreken we elkaar regelmatig en gaan we samen onderzoeken of het mogelijk is om donateurs voor 'Positivos por la vida' in Nederland te vinden, zoals bijvoorbeeld Wilde Ganzen. Hiervoor moeten we een goed plan opstellen in het Engels, met duidelijke doelen waarin deze stichting goed geholpen is.
Gisteren zijn we naar het huis waar de kinderen wonen geweest en hebben we veel informatie ingewonnen. Hiermee gaan we aan de slag en hopen zo veel HIV-geïnfecteerde mensen te kunnen helpen. Hebben jullie nog meer ideeën?

Na het bezoek ben ik naar huis gegaan, waar Rosbery Munera Sanchez was. De kerstkaarten komen nu zo’n beetje binnen en ik ben daar erg blij mee. Ze hangen allemaal in mijn slaapkamer, muchas gracias a ustedes.
Rosbery had de kleding van Club Deportivo Hogares Claret gewassen en het huis schoongemaakt. Ze bevalt me steeds beter, hahaha. Nee, serieus, we zien elkaar steeds vaker en het gaat erg leuk tussen ons. Elk weekend gaan we op stap en soms zien we elkaar doordeweeks bij mij thuis.
Ze heeft momenteel geen werk, maar is druk aan het solliciteren en ze zal binnenkort dan ook een leuke baan als secretaresse vinden. Ze heeft eerder ook de kappersopleiding gedaan en heeft een jaar Engels gestudeerd, iets wat ze erg leuk vindt. Hieronder een foto van haar.

Los Angeles de Miraflores


Afgelopen vrijdagmiddag zat ik met de engeltjes Sandra, Libis, Laura en Lina van Miraflores in de bus richting Carpinelo. Mariska, een vrijwilligster van Amigos Colombianos die een half jaar vrijwilligerswerk gaat doen in Medellin was ook mee. De muziek in de bus bestond uit ‘vallenatos’ (Colombiaanse meezingers) en ‘rancheras’ (Mexicaanse meezingers). Terwijl enkele mensen meezongen en ik genoot van de omgeving dacht ik terug aan de vrijdag ervoor...

Aangekomen bij het door hekken omgeven veldje met dak waren weinig kinderen te bekennen. Mariska en ik hadden in het begin van de week nog affiches (gemaakt door de meiden) opgehangen in de omgeving, maar die hadden blijkbaar niet geholpen. De kinderen die aanwezig waren gaven er de voorkeur aan om het partijtje voetbal af te maken, maar gelukkig gingen ze daarna alsnog hun vriendjes en zusjes halen om te beginnen.
Terwijl we de activiteiten uitzetten kwamen de kinderen binnen druppelen en werden goed opgevangen door de meiden. Sandra, Libis en Laura lieten de kinderen in een kring zitten en begonnen met spelletjes. De anderen spelletjes stonden nu ook klaar en Lina ging met een aantal jongens achterin een wedstrijdje voetballen. Libis nam het spel ‘kippenrace’ op zich en later heb ik nog een ‘tikspel’ geprobeerd te spelen.
De kinderen bleven maar komen en uiteindelijk waren er zo’n 70 a 80 op het kleine veldje en het was dus erg druk. Ik had knijpers gekocht en het was de bedoeling om ieder kind drie knijpers te geven en bij het startsignaal moesten ze knijpers op de kleding van anderen bevestigen. Degene met de minste knijpers op het lichaam heeft gewonnen. Maar bijna iedereen wilde meespelen met als gevolg dat ieder maar één knijper had. Gelukkig was het een succes en had iedereen het naar zijn zin.
We hadden voor 25 personen ‘refrigerios’ (zakje met limonade en een lolly), maar dat was veel tekort. Ik heb nog voor 25 personen drinken kunnen kopen en zo was het uitdelen van de refrigerios lastig. De kinderen moesten samendoen en dat was niet te controleren. Toen ik aan het einde nog balonnen wilde uitdelen werd ik bijna overlopen en de hekken ingedrukt. Ik gaf aan dat de kinderen eerst het veldje moesten schoonmaken van plastic zakjes en papiertjes voordat ze een balon kregen en zo kwamen niet veel later kinderen met hun handen vol met vuilnis naar me toe rennen voor een balon... De knijpers heb ik weggegeven aan twee vrouwen die zijn blijven kijken.
Al met al was het een groot succes, want de kinderen hebben de spellen kunnen spelen en hadden veel plezier. Met name dankzij de enorme inzet van Sandra, Libis, Laura en Lina, want deze meiden deden het echt fantastisch en verdienden een groot compliment.

De vrijdag erna stonden al heel wat kinderen te wachten en zodra wij (wat later) aankwamen liep het al snel weer vol. We hebben snel de spelletjes uitgezet, maar helaas konden de kinderen er niet lang van genieten. Het begon te waaien en regenen en zo kwam Libis met het voorstel om de refrigerios alvast uit te delen aan de allerkleinsten. Een goed idee, maar het gevolg was dat iedereen in de rij ging staan en zo van spelen niet veel meer terecht kwam. Jammer, maar niets aan te doen. We hadden 80 drankjes, 90 balonnen en ruim 100 pakjes met koekjes die snel op waren... Een van de vrouwen die de knijpers had gekregen was niet bij mijn zijde weg te slaan, helaas had ik nu niets om weg te geven.

Voor aanstaande vrijdag hebben Mariska en ik ruim 100 cadeaus gekocht om uit te delen. We zullen goed moeten nadenken over hoe we dat gaan organiseren, want het kan weleens chaos worden, hahaha.


Het project is meer dan geslaagd, de meiden van Miraflores vinden het fantastisch om te doen en het is erg leerzaam voor ze. Nu willen ook de andere meiden activiteiten organiseren in de armere wijken van Medellin, iets om met elkaar over na te denken...

Voor de wijk Carpinelo is het ook een succes. De kinderen hebben er in de vakantie niet veel te doen, spelen met elkaar, een bal en een tol. Het meedoen aan georganiseerde spelletjes is iets moois en ze krijgen aanstaande vrijdag een verrassing, als een schrift, met potlood, puntenslijper en gum, of een boekje, of.... Mooi toch?


Diego Armando Maradona

Zaterdagochtend had ik afgesproken met Graciano en Wilder, twee leiders in Miraflores, om kaarten te kopen voor het spektakel die avond. Een afscheidswedstrijd van de in Medellin populaire voetballer Mauricio ‘Chicho’ Serna. Hij heeft furore gemaakt bij Nacional, maar met name bij Boca Juniors, Argentinïe. Zijn ‘vrienden’ waren uitgenodigd en velen ervan zijn gekomen. Zo ook, volgens de speaker ‘de beste speler op deze aardbol aller tijden’ Diego Armando Maradona. Als hele grote fan van deze speler wilde ik persé deze wedstrijd zien, want wat mij betreft heeft de speaker een goede kijk op voetbal.

De kaarten waren uitverkocht en zo moesten we op de ‘zwarte markt’ kaarten kopen zonder dat de vele aanwezige politie er iets van mocht zien. Voor 192.000 pesos (85 euro en 60 % boven de prijs) heb ik 6 kaarten ‘preferencia’ gekocht, want Rosbery, Mariska en Alfons wilden ook mee.

Er was eerst een wedstrijd om 3 uur ‘s middags, maar ik moest de jongens van Club Deportivo Hogares Claret begeleiden tijdens de eerste oefenwedstrijd. Voor het einde van deze wedstrijd, met een tussenstand van 0 – 2, ben ik in de taxi gestapt om op tijd te zijn voor de wedstrijd tussen Nacional en de ‘vrienden van Chicho’.

Vooraf aan de wedstrijd voor het goede doel ‘Fundacion Santiago Corazon’ (hartstichting) werden eerst nog andere ‘helden’ geëerd. Het was afgeladen en de sfeer fantastisch. Maar toen de spelers opkwamen voor de warming-up ontplofte het stadion bijna. Iedereen ging uit zijn dak met de opkomst van met name ‘Diego, diego, diego’. Maar ook andere helden als Carlos ‘El Pibe’ Valderrama, René Higuita en Faustino Asprilla waren aanwezig. Ik heb opnamen gemaakt met de camera, echt een juweeltje om te zien.

De wedstrijd speelde zich uiteraard in slow-motion af, maar enkele momenten waren wel schitterend om te zien. Zo maakte Chicho na enkele minuten een doelpunt met een trap van eigen helft, waarop de mensen in het stadion flink tekeer gingen, Maradona met leuke passing en uiteraard showkeeper René Higuita met ‘El Scorpion’, de actie die hij op Wembley maakte. Er wordt een bal van ver op doel geschoten en René Higuita werkt de bal uit het doel met de hak achterwaarts tijdens de interland Engeland – Colombia. Een legendarisch voetbalmoment dat elke liefhebber op het netvlies heeft staan.

Maradona heeft bijna de hele wedstrijd gespeeld en werd gewisseld door coach Carlos Bianchi, hij werd luid toegejuicht door het publiek. Tevens onder het toeziend oog van de zanger Juanes, geboren in Medellin. Doordat we vlakbij de skybox zaten, hebben we nog een glimp van hem kunnen zien ook. De wedstrijd eindigde in 5 – 5 en werd afgesloten met nogmaals een eerbetoon aan Chicho.

Na de wedstrijd hebben we wat met elkaar gedronken en zijn we met een bus naar Caldas gegaan, een dorp buiten Medellin. Supergezellig, maar de dag erna kwam ik erachter dat je geen bier en aquardiente door elkaar moet drinken. Misschien dronken van geluk, want het was een onvergetelijke dag…