Moeizame start...

Het is nu vrijdagavond en ik voel me supergoed. Adriana is een weekend weg, vandaar haha.
Nee, even serieus. De afgelopen dagen zat het behoorlijk tegen. Allereerst voelde ik koorts in mijn lichaam, erg verkouden en de kriebelhoest. Daarnaast moest ik veel moeite doen om een woning te zoeken. De huisbazin die ik had, heeft niet haar belofte gehouden door een appartement voor mij vrij te houden wanneer ik terugkwam. Ik kan niet bij Adriana blijven slapen, want het huis is te klein nu ze ook nog haar broer moet opvangen omdat die dakloos is. Dus sliep ik twee dagen in een motel, lagen mijn spullen bij Adriana en de rest in een opslagruimte. Niet ideaal dus. Verder zal ik heel veel moeite moeten doen om mijn verblijfsvergunning te regelen, word je van het kastje naar de muur gestuurd. Wordt vervolgd. Het contact met INDER (de organisatie die mij de kans geeft om de voetbalschool te beginnen) is gewoonweg klote en ik krijg het gevoel dat ze zich totaal niet om mij bekommeren. De festival gaat gewoon door, maar ik weet dus nog steeds niet welke uren ik krijg toegewezen. Net als de andere scholen overigens, maar dat is anders omdat ik straks tijdens de festiviteiten niet veel meer info kan geven dan de kosten per maand. Verreweg van ideaal.
Het waren dagen waarin het leek alsof alles tegenzit. Eerlijk gezegd komt het ook doordat ik (mede door deze omstandigheden uiteraard) maar moeilijk mijn draai kon vinden. Daar zijn jullie mede schuldig aan. Ik heb me ongelofelijk vermaakt in Nederland en mis dat (lees: jullie) gewoon. Het enige positieve is de ontvangst van mijn collega's en de kinderen hier in Medellin, maar vooral elke avond samen met Adriana... Laat ik ook niet vergeten te melden dat ik erg blij ben met de ontwikkelingen van de Club Deportivo Hogares Claret. Het ziet ernaar uit dat er straks vijf teams de officiële competitie ingaan. Laten we eerlijk zijn, dat ik toch te gek!
Vandaag weer besteed aan de formaliteiten om een appartement te regelen. Deze grap kostte me in totaal drie dagen werk, maar het gaat me nu lukken. Mede dankzij de president van Hogares Claret, 'el padre' (de vader) staat garant en heeft ervoor gezorgd dat ik zonder verblijfspapieren kan huren. Het appartement is echt mooi, met gastenverblijf en eigen doucheruimte erbij. Verder mijn eigen slaapkamer met douche, een grote woonkamer en een keuken met wasruimte etctera. Ik ben er erg blij mee en mede daardoor voel ik me nu een stuk beter. Dit weekend ga ik hard werken om alles voor de voetbalschool op orde te hebben. Morgenochtend een gesprek met Felipe, een trainer van Nacional, die ik zo langzamerhand als een vriend zie. Hij heeft ook een voetbalschool met anderen en wil me graag helpen. Het zal mij benieuwen straks, maar ik kijk er erg naar uit om met al die kinderen op het veld te staan. Al is het nog afwachten wat erop afkomt. Het hele weekend zal ik me hierop richten, zodat ik mezelf nooit iets kwalijk kan nemen.
Begin volgende week ga ik dus verhuizen en donderdag begint de festival. Drie dagen lang zal ik allerlei (gratis) activiteiten organiseren. De week erna begin ik zeer waarschijnlijk nog niet met de trainingen, want die tijd heb ik nodig om de verblijfspapieren te regelen, me aan te melden bij de kamer van koophandel en uiteindelijk kan ik dan ook een bankrekening openen. Wat een avontuur niet? Maar goed, ik ben er zeker van dat alles gaat lukken...


Op het afscheidsfeest was 'Langedijk' presente. Supertof!


Mis amiguitos!

Op de foto met mijn favoriete broer en zus. Wat was het mooi om ze weer te zien...

Ik sprak Adriana Maria Trujillo Valencia bijna dagelijks terwijl ik in Nederland was...