Weekend met Adriana, Hernan en Beatriz
Enkele maanden geleden kwam ik mijn buurvrouw Adriana tegen. We wonen in hetzelfde gebouw en gingen tegelijkertijd naar het werk. Zij werkt in een bank en stapte uit op station Cisneros. De ontmoeting van 20 minuten samen was bijzonder leuk en ik wilde haar wel vaker ontmoeten.
Zo’n drie weken geleden kwamen we elkaar op straat tegen en hadden we afgesproken wat met elkaar te gaan drinken. Die avond was erg gezellig en ze houdt net zoveel van dansen als ik, dus we hebben voornamelijk bier gedronken. Ze blijkt een spontane meid te zijn en het lijkt erop dat we erg veel overeenkomsten hebben (buiten het spontane om dan, haha). Sindsdien zien en spreken we elkaar vrijwel dagelijks en zit ik soms bij haar thuis tot een uur of twee ‘s nachts. Dus dan weet je wel hoe laat het is. Ik bedoel, we vinden elkaar meer dan leuk, dit om geen onnodige geruchten in de wereld te helpen.
Onlangs nodigde ze me uit om met twee vrienden van haar een lang weekend naar een ‘finca’ te gaan vlakbij de rots van El Peñol. Haar twee vrienden Hernan en Beatriz zijn klasgenoten van haar, want na een lange werkdag gaat ze vrijwel elke avond tot 22.00 uur naar de universiteit. Als je wat wilt bereiken dan moet je er hard voor werken…
Na lang wikken en wegen, hahaha, alle voors en tegens tegenover elkaar afwegend, besloot ik vrij snel dat ik heel graag mee wilde. Een goede beslissing, want het was te gek. Zaterdagavond gingen we flink op stap in Guatapé, een dorpje aan het stuwmeer. Tijdens een wandeling door het dorp dronken we blikjes bier, in de discotheek bestelden we rum en hebben daarnaast ook nog gedanst. Thuis wilde Adriana nog de fles rode wijn opdrinken en zo lagen we de volgende dag romantisch bij elkaar met een kater. Veel meer kan ik over de avond niet vertellen, hahaha. Ik bedoel, ik ben gewoon een deel kwijt, dit om geen onnodige geruchten in de wereld te helpen.
Zondagmiddag ging het weer wat beter en hebben we een wandeling gemaakt door het schitterende natuurgebied. We hebben flink gelachen, want Beatriz is echt een gezellige meid en Hernan praat ook wel door. ‘s Avonds hebben we een tijd op een bankje in Parque Central van Guatapé gezeten en daarna zijn we naar een andere discotheek gegaan. Het was weer genieten en thuis aangekomen was de rode wijn gelukkig al op. Maandag was iedereen dus fris en hebben we lekker rustig aangedaan. Op de finca van de ouders van Hernan groeit van alles en zo hebben we met de sinaasappels uit eigen tuin een vitamineshotje gedronken.
Aan het eind van de middag hebben we de bus terug naar huis genomen na een zeer geslaagd weekend met elkaar. Adriana en ik zien elkaar wanneer het kan en de kans bestaat dat ze met me meegaat als ik een dag of 12 naar het noorden van Colombia ga voordat ik Nederland bezoek. Het is afwachten of ze vrij kan krijgen van haar werk. Ik kan slechts hopen, want ik zie het wel zitten...
Zo’n drie weken geleden kwamen we elkaar op straat tegen en hadden we afgesproken wat met elkaar te gaan drinken. Die avond was erg gezellig en ze houdt net zoveel van dansen als ik, dus we hebben voornamelijk bier gedronken. Ze blijkt een spontane meid te zijn en het lijkt erop dat we erg veel overeenkomsten hebben (buiten het spontane om dan, haha). Sindsdien zien en spreken we elkaar vrijwel dagelijks en zit ik soms bij haar thuis tot een uur of twee ‘s nachts. Dus dan weet je wel hoe laat het is. Ik bedoel, we vinden elkaar meer dan leuk, dit om geen onnodige geruchten in de wereld te helpen.
Onlangs nodigde ze me uit om met twee vrienden van haar een lang weekend naar een ‘finca’ te gaan vlakbij de rots van El Peñol. Haar twee vrienden Hernan en Beatriz zijn klasgenoten van haar, want na een lange werkdag gaat ze vrijwel elke avond tot 22.00 uur naar de universiteit. Als je wat wilt bereiken dan moet je er hard voor werken…
Na lang wikken en wegen, hahaha, alle voors en tegens tegenover elkaar afwegend, besloot ik vrij snel dat ik heel graag mee wilde. Een goede beslissing, want het was te gek. Zaterdagavond gingen we flink op stap in Guatapé, een dorpje aan het stuwmeer. Tijdens een wandeling door het dorp dronken we blikjes bier, in de discotheek bestelden we rum en hebben daarnaast ook nog gedanst. Thuis wilde Adriana nog de fles rode wijn opdrinken en zo lagen we de volgende dag romantisch bij elkaar met een kater. Veel meer kan ik over de avond niet vertellen, hahaha. Ik bedoel, ik ben gewoon een deel kwijt, dit om geen onnodige geruchten in de wereld te helpen.
Zondagmiddag ging het weer wat beter en hebben we een wandeling gemaakt door het schitterende natuurgebied. We hebben flink gelachen, want Beatriz is echt een gezellige meid en Hernan praat ook wel door. ‘s Avonds hebben we een tijd op een bankje in Parque Central van Guatapé gezeten en daarna zijn we naar een andere discotheek gegaan. Het was weer genieten en thuis aangekomen was de rode wijn gelukkig al op. Maandag was iedereen dus fris en hebben we lekker rustig aangedaan. Op de finca van de ouders van Hernan groeit van alles en zo hebben we met de sinaasappels uit eigen tuin een vitamineshotje gedronken.
Aan het eind van de middag hebben we de bus terug naar huis genomen na een zeer geslaagd weekend met elkaar. Adriana en ik zien elkaar wanneer het kan en de kans bestaat dat ze met me meegaat als ik een dag of 12 naar het noorden van Colombia ga voordat ik Nederland bezoek. Het is afwachten of ze vrij kan krijgen van haar werk. Ik kan slechts hopen, want ik zie het wel zitten...
Hernan, Beatriz, Adriana en ik op zaterdagavond in Guatapé
Van de rode wijn lijk ik zelfs rode ogen te krijgen. Adriana en Beatriz hebben het ook erg naar de zin…
Adriana wordt komende donderdag 24 jaar. Ze is dus nog vrij jong, maar zoals een wijs iemand me ooit zei: ‘Hoe ouder je wordt, hoe meer jongere meiden er zijn.’ Ik vind haar gewoon erg gaaf en ik geniet enorm als we bij elkaar zijn.
Dat is waar ook, we hebben ook nog op de waterfietss gezeten. Het sturen ging niet zo goed en zo kwamen we in het donker pas weer terug.
Tsja, moet ik nog iets toevoegen?
posted by Ed Veldhuisen at
18:06
|
0 comments
