Mijn leventje in Medellin, Colombia

zondag 10 augustus 2008

Feria de las flores

Vanaf de eerste vrijdag in augustus is het 10 dagen feest in Medellin. Er worden veel sportieve en culturele activiteiten gehouden, met als hoogtepunt de optocht van de silleteras. Zij dragen een groot plateau met een gewicht van 60 kilo, vol met bloemen vanuit Santa Elena naar het centrum. Overal is het feest en de mensen zijn extra trots op hun stad.
Woensdag gingen Adriana en ik naar een concert in het stadion, samen met haar beste vriendin Cristina, haar zus Ana Maria en hun vader. Als eerste trad Jorge Celedon op, een populaire vallenato-zanger. Iedereen zong mee uit volle borst (incluso yo) en het was dan ook een mooie happening. Er werd alleen ‘guaro’ verkocht, dus we dronken aguardiente puur, typisch colombiaanse drank wat veel weg heeft van tequila. Hierna trad Ana Gabriel op, een zangeres uit het land van de tequila, met oude meezingers(zeg maar een soort Zangeres Zonder Naam...’Mexiiiiicccoooooo’, haha). Deze keer moest ik verstek laten gaan, want ik ken geen enkel nummer van haar. En toen iedereen inmiddels behoorlijk aangeschoten was (of dronken) trad als laatste Marc Anthony op, een topper in Latijns-Amerika.
Cristina is een spontane meid en volgt een studie van 5 jaar in Frankrijk. Twee weken geleden waren we op haar ‘surpriseparty’ waar familie en vrienden waren uitgenodigd. In het dorp Carmen de Viboral, waar Adriana vandaan komt, behoort de familie van Cristina tot de rijksten. Het was dan ook een leuk feessie... Live muziek in de garage en ik denk dat Adriana de enige was zonder plastische cirurgie. Siliconen in billen en borsten, neuscorrecties en ingespoten lippen en weet ik veel wat nog meer.
In Colombia heest min of meer de cultuur dat als je er geld voor hebt, moet je het zeker niet laten. Het schijnt hier goedkoop te zijn (1700 euro voor nieuwe borsten) en er worden zelfs reizen vanuit de Verenigde Staten georganiseerd om het hier te laten doen.
Na het feest sliepen Adriana en ik bij haar ouders en toen gebeurde me iets heel vervelends. ’s Morgens ging ik naar de wc en voelde me heel snel beroerd worden. Niet veel later werd ik wakker en lag in elkaar gekropen op de grond in de badkamer. Ik was flauw gevallen en ben hard met mijn hoofd tegen de muur en mijn heup tegen de grond gevallen, wat behoorlijk pijn deed. Toen ik terug ging naar de slaapkamer schrok Adriana enorm van de spook die binnenkwam, maar ik wilde niets anders dan slapen.
Het gebeurt veel mensen en schadelijk is het niet, maar je moet het wel serieus nemen. De 6 biertjes die ik de avond ervoor heb gedronken kan het toch niet geweest zijn. Ik vermoed dat het komt omdat ik nu ‘zwakker’ ben. Mensen die me lange tijd niet hebben gezien vinden dat ik veel dunner ben geworden, ik doe nauwelijks aan sport en eet zoals de mensen hier erg weinig groenten. En hoe lang heb ik al geen bruin brood gegeten?
Het gaat nu weer prima, dus gisteren lekker met Adriana nog van het feest genoten. We gaan regelmatig met z’n tweeën op stap en we zijn nooit uitgesproken. Er was live-muziek op het plein ‘plaza Envigado’, vlakbij ons huis. Heel erg druk en erg gezellig. Toch maar rustig aan gedaan, ook omdat Adriana dit weekend op zaterdag en zondag de hele dag cursus van haar werk heeft. Het gaat over het efficiënt gebruiken van de werktijd. ‘Morgen zal ik in de evaluatie vermelden dat ik vind dat tijdens deze twee dagen de tijd inefficiënt gebruikt wordt.’