Visa

Zaterdagavond stapte ik in de bus richting Quito, Ecuador, om mijn visa te regelen. Na weken uitzoekerij bij de immigratiedienst, op internet, bij Nederlanders in Colombia, bij het Nederlandse consulaat en het inschakelen van een advocaat had ik het idee redelijk goed voorbereid de reis te maken met de benodigde papieren. Bij mijn komst in januari heb ik 60 dagen gekregen, dus was het tijd om het land te verlaten. Zul je altijd zien, enkele dagen voor vertrek heeft het leger van Venezuela de grens gesloten en ook Ecuador had Colombianen die voor de staat werken het land uitgezet. Ik weet niet in hoeverre de situatie in Nederland bekend is, maar het bombardement van het Colombiaanse leger op Ecuadoriaans grondgebied om FARC-leden te vermoorden is niet geheel in goede aarde gevallen. Wel bovenop 'alias' Raul Reyes, die zonder voet en zwaargewond in kleur op alle voorpagina's van de kranten stond. Het was voer voor de narcistische Correa en Chavez, die maar weer eens lieten blijken hoe belachelijk de politiek soms is...
Maar goed, naast deze onzekerheid had ik ook de onzekerheid of het me zal lukken de visa te verkrijgen. Ik moet mijn voetbalschool een week laten overnemen en mis Adriana al wanneer ze naar het toilet gaat. Kortom, ik had niet veel zin in deze trip...
De reis ging langs Cali, Popayan, Pasta en eindigde aan de Colombiaanse grens bij Ipiales. Vlakbij dit dorp staat de 'Santuario de las lajas', een neo-gotische kerk op een hoge boogbrug gebouwd in een spectaculaire ravijn waardoor een rivier loopt. De kerk is gemaakt tussen 1926 en 1944 als herinnering van de verschijning van Heilige Maria op een 45 meter hoge rots boven de rivier. De kerk is zo gemaakt dat een deel van de rots het altaar in de kerk vormt. Pelgrims uit heel Colombia en omgeving bezoeken de kerk. Er zijn veel plakkaten met teksten tegen de rotsen geplaatst. Het valt met name op hoeveel wonderen er zijn gebeurd, volgens deze teksten...
De grens over naar Ecuador ging opvallend gemakkelijk, bijna niemand te bekennen. De busrit zondagavond ging naar Quito en ik kwam 's avonds om 11 uur (vermoeid) aan in het hotel.
Ik schrijf dit stuk onder de evenaaar vanuit de hoofdstad van Ecuador, gelegen op 2850 meter hoogte boven zeeniveau. Het oude centrum is het meest aantrekkelijk en staat op de lijst van werelderfgoederen van UNESCO. Er zijn vele pleinen als Plaza San Francisco, Plaza Santa Domingo, Plaza de la Independencia en Plaza Grande. Maar er zijn nog veel meer kerken en nog meer mooie koloniale architectuur.
De mensen zien er meer uit als inheemsen en spreken vaak ook een Indiaanse taal. Het heeft allemaal een behoorlijke indruk op me gemaakt en heb dan ook met veel plezier de hele dag rondgewandeld, in parkjes gezeten, koffie gedronken en veel foto's gemaakt.
Morgenochtend ga ik voor drie dagen op pad, naar dorpjes gelegen in de Andes en nog veel meer moois. Vrijdag hoop ik mijn visa te kunnen ophalen. Maar het goede nieuws is binnen... Ze hebben mijn papieren goedgekeurd en krijg een visa voor een jaar... HIEP HIEP HOERA!