Mijn leventje in Medellin, Colombia

woensdag 24 oktober 2007

Voetbalschool

Zoals velen wel weten loop ik al een hele tijd met het idee rond me hier in Medellin te vestigen. Inmiddels woon ik hier zo’n 15 maanden en het bevalt me erg goed hier. Het klimaat is perfect (ook al regent het best veel de laatste tijd), de mensen zijn warm en vriendelijk en ik vind het gewoon een mooie stad waar van alles te beleven is. En mijn band met de (straat)kinderen is me ook heel veel waard, ze hebben mijn hart gestolen.
De afgelopen periode heb ik een cursus gegeven en de reacties waren zeer positief. Er zaten twee leerkrachten van de universiteit bij waarvan één met vrienden seminarios in de stad organseert en me wil uitnodigen als een van de sprekers.
Ik heb ook verschillende seminarios bijgewoond en leuk om te vermelden is dat de andere leerkracht van de universiteit als spreker een deel van mijn theorie gebruikte. Ten overstaan van de hele groep gaf hij aan dat hij bij mij op de cursus had gezeten en heel veel had geleerd, schitterend toch?
Het is duidelijk dat ik heel anders over voetbal en het opleiden van voetballers denk en ik zie daar een enorme uitdaging. Bij Nacional (de grootste club van Colombia) weten ze inmiddels dat ik het niveau heb om daar te trainen, maar dat ligt om verschillende redenen toch wat gecompliceerder. Enkele redenen zijn corruptie, vriendjespolitiek, maar ook een enorm verschil van inzicht. De contacten zijn overigens goed, dus wie weet hoe het in de toekomst zal lopen.
Nee, er is eigenlijk maar een manier om te werken zoals ik denk dat het moet en dat is voor mezelf beginnen. Een eigen voetbalschool! De komende periode zal ik gaan uitzoeken wat ik hiervoor moet doen. Dat is nog niet zo gemakkelijk, gezien de grote concurrentie en een gebrek aan contacten. De bedoeling is om in februari te beginnen wanneer de competities beginnen met kinderen tot en met 12 jaar. Zij betalen maandelijks een vast bedrag en dat is tevens mijn salaris. Ik ben ervan overtuigd dat de school snel zal groeien en zo iets heel moois kan neerzetten.
Naast de voetbalschool kan ik wat bijverdienen met het geven van een cursus of als spreker met een thema. Op deze manier zullen ze me leren kennen en we zullen zien wat hieruit voortkomt. Verdien ik niet genoeg, kan ik altijd nog wat Engelse les geven, dat verdient relatief goed.
Lukt het niet, dan zal ik moeten stoppen na een jaar en ga ik nog wat reizen alvorens ik in Nederland voor de klas ga staan en in het voetbal zal gaan werken. Dat klinkt allemaal heel erg mooi en ik heb niets te verliezen. Toch was het geen gemakkelijke beslissing. Jullie, mijn familie en vrienden, zijn erg belangrijk en hier wonen betekent dat ik jullie minder zal kunnen zien. Dat doet pijn, maar ik heb uiteindelijk toch voor de enorme uitdaging gekozen. Een uitdaging die ik niet in Nederland zie, want of ik er nu wel of niet ben, het is toch wel goed georganiseerd. Ik hoop dat jullie dat kunnen begrijpen en me hierin steunen.
Het is bekend dat ik erg goed koffie kan zetten, probeer je dan maar eens voor te stellen hoe de koffie hier smaakt. Jullie zijn van harte uitgenodigd…