Ontwikkelingen Club Deportivo Straatkinderen Medellin

Vrijdagochtend 22 augustus hebben Wilmar en ik ruim drie uur gesproken over de huidige ontwikkelingen. Allereerst een korte geschiedenis...

Vorig jaar november is het contract van Wilmar, dankzij de stichting, veranderd en kan hij zich volledig inzetten voor de spel, sport en culturele activiteiten binnen Hogares Claret. INDER, een organisatie die spel en sport stimuleert voor de totale bevolking is ook betrokken bij de poblatie waarmee wij werken. De poblatie bevindt zich niet alleen in de instituten van de stichting Hogares Claret, maar er zijn veel meer stichtingen met diverse instituten in Medellin. Wilmar heeft het initiatief genomen de banden aan te sterken met andere instituten en er wordt maandelijks tweemaal een bijeenkomst gehouden tussen de instituten om meer samen te werken op spel- en sportgebied. Op dit moment is Wilmar voorzitter van het ‘Comite de deporte y recreacion’ en is de motor voor de huidige competitie microfutbol ‘torneo de la amistad’ (toernooi van de vriendschap) waaraan momenteel 19 instituten aan meedoen, waaronder Acogida (twee teams), Miraflores, La Libertad, La Alegria en El Transitorio (2 teams).

De teams van Club Deportivo Hogares Claret gaan dit jaar vrij goed in de competitie. De meiden van Miraflores en Acogida hebben bijna de finale gehaald, net als het team sub 14 van La Alegria en La Libertad. De beste prestatie was van het team sub 18 van Acogida en La Libertad die de halve finale met 0 – 1 verloren door een penalty. We zijn erg tevreden over de ontwikkeling van deze jongeren, maar enkele ontwikkelingen van de laatste maand heeft ons ertoe gezet na te denken over alternatieven.
Mijn voorstel aan Wilmar is dat we in 2009 eigen competities gaan opzetten waarbij wij verantwoordelijk zijn en de deelnemers geen peso hoeven te betalen.

Microfutbol

In november sturen we uitnodigingen naar alle instituten met inschrijvingsformulier. In februari krijgen de deelnemers een programmaboekje met alle nodige informatie. We verwachten zo’n 40 teams (400 jongeren), die ieder 20 wedstrijden per jaar zullen spelen in twee periodes van 3 maanden.

Futbol, Voleibol y Baloncesto

Voetbal, volleybal en basketbal kan bij een tekort aan deelnemers op toernooidagen spelen. Dat is afwachten hoe het enthousiasme is bij de instituten en de kinderen.

Er zijn vier jongeren van het team sub 18 die een scheidsrechterscursus volgen, zij gaan alle wedstrijden fluiten. En geloof me, voor 7.500 pesos per wedstrijd (€ 2,70) doen ze het heel graag. Elke wedstrijd krijgen de spelers/speelsters wat te drinken en worden er mooie prijzen uitgereikt.

Naast deze competities zullen de spel- en sportactiviteiten een vervolg krijgen, dat gaat erg goed. Verder zullen we ons buigen over de Olympische Spelen eind 2009. Maar als alles zich zo blijft ontwikkelen wordt de stap om zo’n grote organisatie te verwezenlijken steeds kleiner. Vamos a ver...

Op het podium naast Pinto?

Vanavond ben ik weer alleen thuis en omdat ik geen televisiekijker ben heb ik ervoor gekozen weer eens een stukje te schrijven. Al stond de televisie vrij vaak aan de afgelopen weken tijdens de Olympische Spelen, die hier 24 uur per dag werd uitgezonden. Colombia heeft een zilveren en bronzen medaille gehaald en iedereen is daar heel erg blij mee. Het journaal werd zelfs onderbroken toen Diego Salazar op het punt stond een medaille te halen met gewichtheffen. Hoe kan zo’n groot land, gek van sport, zo weinig medailles halen? De teller staat op 11 in de geschiedenis van de Olympische Spelen, met slechts één gouden plak.
Ik vermoed dat de andere sporten net zo georganiseerd zijn als het voetbal, voor verbetering vatbaar zal ik maar zeggen.

In mijn ogen moet leeftijd met leeftijd en niveau met niveau samen sporten, op die manier is er meer uitdaging en ontwikkelen kinderen zich het beste. Doordat er heel veel voetbalscholen en voetbalclubs zijn in bijna net zoveel competities is er veelal sprake van grote niveauverschillen, naast een slechte organisatie. Er zijn grote organisaties (o.a. de nationale voetbalbond) die om wat voor reden dan ook niets aan deze situatie doen en zo gaat veel talent verloren.

Afgelopen zondag werd ik door de coordinator van Deportivo Indepediente Medellin (DIM, één van de grootste clubs in Colombia) uitgenodigd. In ‘primera B’ spelen enkelen met een behoorlijk contract en zitten dicht tegen het eerste elftal aan. In de week ervoor had ik al eens een training bezocht en ben geschrokken van het niveau van trainen, om maar niet te spreken over het creëren van de juiste faciliteiten en organisatie. Ze speelden tegen de universiteit Nacional, die met een speler minder begon. Het niveauverschil was groot, maar het duurde lang voordat DIM op het hobbelige veld het eerste doelpunt maakte. Aanvallend wordt niet optimaal van de ruimte gebruik gemaakt en tijdens het verdedigen was de pressie zeer matig verzorgd.
Er is veel voor verbetering vatbaar en ik zie een enorme uitdaging hierin een rol te spelen. Dat zal echter erg moeilijk worden, want hoewel ik overal welkom ben en ik al een aantal verbeteringen heb aangegeven, ik geloof niet dat men op mij zit te wachten. Er is hier geen prestatiecultuur, daarentegen vieren corruptie en vriendjespolitiek hoogtij.

Ik heb echter geduld, want Adriana en ik hebben besloten nog minimaal 3,5 jaar in Medellin te blijven totdat zij haar studie bedrijfsadministratie op de universiteit heeft afgerond. Ze wil daarnaast Engels en Nederlands studeren, want ze staat er open voor om in Nederland te gaan wonen. Ik heb haar voor gek verklaard, maar ze is nu eenmaal een ondernemend persoon.

Ondertussen heb ik het informatieboek van de voetbalschool bij de pas ontstane trainersvakbond achtergelaten en in een daaropvolgend gesprek bleken ze erg geïnteresseerd te zijn. De directeur heeft navraag gedaan bij de universiteit van Antioquia waar ik vorig jaar de seminario ‘optimalisatie van de training’ heb gegeven. Twee voetbaldocenten van de universiteit waren ook aanwezig en zij hebben heel positief gereageerd.
Ze willen dat ik een presentatie van twee uur geef op de grootste driedaagse seminario van Colombia eind oktober in Medellin. Er komen trainers uit het hele land op af en de sprekers zijn niet mis. Wat te denken van oud bondscoach van Argentinië Billardo of de huidige bondscoach van Colombia Pinto? Ik vind het geweldig en volgende week gaan we bespreken hoe in te vullen. Het zal mij benieuwen...
Verder wil ik een trainerscursus volgen bij de AFA, de Argentijnse Voetbalbond. Deze bond heeft een samenwerkingverband met de trainersvakbond en nu kan men de cursus digitaal volgen en de praktijk valt onder de vakbond. Het is een tweejarige cursus en kost 3000 euro. Dat lijkt veel geld, maar met deze papieren kan ik over de hele wereld op het hoogste niveau trainen. Dat komt hier goed van pas, maar ook als we ooit richting Nederland gaan zal het goed van pas komen. Welke Nederlandse trainer heeft de hoogste Argentijnse trainersdiploma?





Laatst deed ik de computer aan en vond ik dit op het bureaublad, een creatie van mijn lieve vriendin Adriana...