Terugkomst in Medellin !!!

Vanmorgen liep ik met een rugzak van Adriana door het centrum van Medellin. Bij vertrek zocht ik nog naar mijn trui, maar dat is niet meer nodig. Overal hoorde ik muziek en ik kreeg weer een gelukzalig gevoel over me, ik voel me thuis hier. Een voorbijganger vertelde me dat mijn rugzak open stond en toen ik de rits wilde dichtdoen kwam een vrouw aangerend met een schoen van Adriana, die ik blijkbaar al eerder had verloren. Het vooroordeel over Colombia is zo onterecht...

Het is laat en velen heb ik in het nieuwe jaar al gesproken, maar na een verblijf van vier weken in Nederland wil ik toch nog iedereen via deze site een ongelofelijk goed 2008 toewensen. Daarnaast wil ik iedereen bedanken voor de mooie tijd die ik heb gehad met jullie... muchisimas gracias. Het is ook mooi dat er weer nieuwe donateurs zijn voor de leukste 'club van 100' van Medellin.

Na het afscheidsfeestje bij mijn ouders thuis werd ik na 45 minuten slapen wakker gemaakt door mijn moeder. Onder invloed stapte ik in het vliegtuig en voelde me niet opperbest. Gelukkig ben ik nog piepjong en herstel snel... In Bogota liep ik door de controle en moest de dozen met voetbalkleding voor de kinderen openmaken. Ik moest betalen omdat het volgens hun nieuwe kleding is. Het ziet er inderdaad nog als nieuw uit, maar ligt geïriiteerd vertelde ik dat ze toch niet denken dat ik deze kleding in Colombia ga verkopen. 'Wat denk je dat ik eraan verdien als ik kleding vanuit Nederland in Colombia ga verkopen?' Ze hadden wel door dat ik niet wilde betalen en uiteindelijk hielpen ze nog mee om alles weer dicht te plakken.
De vlucht had enige vertraging en ik belde Adriana op. Net als de dag ervoor beantwoordde ze haar telefoon niet en ik begon me zowaar zorgen te maken. Aangekomen in Medellin keek ik of ze me opwachtte. Ik zag veel mensen, maar geen Adriana. Nadat ik mijn rugtas, sporttas en twee dozen van de band had gehaald zag ik haar staan. Eerst zat het raam er nog tussen, maar niet veel later konden we elkaar omhelzen. Het was echt een super, super mooi moment. Haar moeder was ook mee en het bleek dat ze samen een fles rum hadden gedronken terwijl ze wachtten. Gelukkig was er nog een beetje over en zo zat ik snel weer aan de alcohol. Er was veel te bespreken hebben de spullen bij haar thuis gezet. Na enkele biertjes zijn we gaan slapen, want ik was behoorlijk moe... Moe maar voldaan, want ik ben weer met mijn meissie in Medellin.

Samen met Oscar en Benno op het afscheidsfeestje, erg gezellig.

De komende weken wordt zeer interessant, want er is veel te organiseren. Allereerst moet ik op zoek naar een woning, de voetbalschool gaat van start, verblijfsvergunning is nog niet rond, de vrijwillige werkzaamheden is behoorlijk en zal ik ook moeten solliciteren voor werk naast het voetbal. Genoeg te doen, hopelijk zal het allemaal goed gaan....