Mijn leventje in Medellin, Colombia

dinsdag 18 maart 2008

Markt in Otavalo

Nadat ik mijn visa had geregeld in Quito ben ik met de bus naar Otavalo gegaan. In de middag was nog tijd om naar ‘Parque Condor’ te gaan. Vanaf het plaatsje vertelden ze me dat er geen openbaar vervoer naartoe gaat, maar je wel met een taxi voor zo’n 5 dollar (inderdaad, ze betalen hier met dollars) kunt gaan. Dan maar met openbaar vervoer zo dicht mogelijk aankomen en de rest lopen. In de bus sprak ik met iemand die op dezelfde plek moest uitstappen en we wel kon uitleggen hoe ik moest lopen, ‘het is 10 minuten hiervandaan, het kan niet missen’. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb zeker een uur gelopen, ben verschillende kruispunten tegengekomen en heb het meerdere keren moeten vragen, maar uiteindelijk kwam ik in het park aan.


Het symbool van Ecuador, de condor, kan met zijn vleugels een spreidwijdte hebben van 3,5 meter. De condor kan zo’n 80 jaar worden. Deze schat ik dan toch zeker in de zestig...


Na een bezoek aan het park heb ik nog de magische boom bezocht. Een heuvel met slechts één boom zo vlakbij het meer. Het verhaal gaat dat lang geleden de prins verliefd was op een mooie vrouw, maar deze vrouw verliefd was op een ander. De prins kon dit niet verdragen en heeft de vrouw veranderd in de boom en de ander in het meer. Zo kunnen ze elkaar altijd zien, maar elkaar nooit naderen...



Zaterdagochtend werd ik wakker na een slechte nacht. Ik weet niet waarom, maar ik werd ziek en alles kwam er overal uit. Eén van de belangrijkste inheemse markten in Zuid-Amerika was gelukkig slechts twee blokken van mijn hotel, zodat ik met de pijn in mijn lijf toch nog een bezoek kon brengen. Met mijn ziel onder mijn ene arm, presentjes onder de andere heb ik geen knappe foto kunnen maken. Ik kon het ongeveer een half uur volhouden, daar nog medicijnen gekocht en moest weer terug naar het hotel. Het was de bedoeling om na dit bezoek naar Popayan, Colombia, te gaan, maar de busrit veel later duurde nog geen drie kwartier voor me en besloot het eerste de beste hotel te nemen. Daar heb ik een dag moeten uitzieken (gelukkig hadden ze kabeltelevisie) en heb de reis naar huis vervolgd. Met enorme krampen in mijn maag en de slingerhik, was het een lange reis van zo’n 24 uur door de bergen. Gelukkig heb ik nog cadeautjes kunnen kopen voor Adriana, want wat heb ik haar gemist...

Baños

Woensdag vertrokken voor de reis naar Baños. Reizen is fantastisch wanneer de uitzichten soms ‘adembenemend’ zijn. Dit woord krijgt zo meer betekenis. Twee weken geleden stond het dorp klaar voor evacuatie, zo actief was de vulkaan Tungurahua. Je kon de vulkaan nog zien roken en grote wolken waren het gevolg. In de verschillende busritten onderweg meerdere prachtige plaatjes van de vulkanen gezien. Maar helaas geen prachtig plaatje kunnen nemen. Tomas, een Oostenrijker waarmee ik optrok in Baños echter wel. ’s Middags hebben we een wandeling door de bergen gemaakt en ’s avonds gingen we lekker relaxen in een warmwaterbron.
De volgende dag hebben we fietsen gehuurd en hebben een daling gemaakt van zo’n 25 km met onderweg vooral veel watervallen en hebben we een kabelbaan over de rivier genomen.



Op de foto’s een mooie plant in de bosrijke omgeving van Baños, een van de vele mooie watervallen nabij het relaxte plaatsje Baños.

Quilotoa

Dinsdagochtend met de bus van Quito naar Latacunga. Een twee uur durende rit door het schitterende gebergte van de Andes. Het letterlijk en figuurlijke hoogtepunt is de vulkaan Cotopaxi, met een besneeuwde top tot 5897 meter hoogte. In Latacunga overstappen op de bus naar Pujilí, met nog een overstap naar Zumbahua. Eindbestemming die dag was Laguna Quilotoa, wat met een pick-up over een onverharde weg te bereiken is.
In het dorpje woont een heel vriendelijk indianenvolk. De vrouwen dragen veelal een zwart hoedje, hebben hun haar in een staart, samengebonden door een kleurrijke stof. Ze dragen kleurrijke doeken met daaronder een lange rok.
Het dorpje wordt bezocht vanwege de kratermeer op bijna 4000 meter hoogte. Ik was nog niet zolang in Ecuador, dus moest nog wennen aan de hoogte. De hele dag voel je een suis in je hoofd en ’s avonds in bed ging mijn hart flink tekeer. Hiervoor had ik een lange wandeling gemaakt langs de rand van de krater en ben ik naar beneden gedaald tot aan het water. Daar sprak ik de Spaanse meiden Maria en Olga, beiden werkzaam op de Galapagos eilanden. We bespraken de kwestie tussen Ecuador en Colombia en verdedigden ieder ons ‘thuisland’. Opvallend is de verschillende informatie die wordt gegeven waarop jouw mening grotendeels op gebaseerd is.




Op de foto’s hierboven schoolgaande kinderen in Quilotoa moeten soms een uur lopen naar school, Lago Quilotoa, Uitzicht op de Andes vanuit het dorp, Lago Quilotoa ’s morgensvroeg van bovenaf.

Foto's Sanctuario Las Lajas en Quito, Ecuador






Op de foto’s hierboven Sanctuario Las Lajas, vrienden snel gemaakt in Ecuador op Plaza Santo Domingo, Plaza San Francisco, Plaza Grande, vanuit een toren van de Iglesia de la Basilica del Voto Nacional.