Brief Laurens

Dag lezers van de site,

Mijn vrouw Ariade en ik zijn na onze huwelijksreis in Ecuador naar Ed en zijn project in Medellin toe geweest. Wij hadden de eerste dag al een bezoek aan een van de hogares (Acogida) en hier vertelde Ed al over de achtergronden van de kinderen en wat er allemaal gebeurt, je merkte op de straat al veel kinderen die met potjes lijm langs de weg zaten en probeerden nog contact te maken, maar die er al zo hopeloos en stoned bij zaten. Dit bezoek maakte echt een hele diepe indruk, die ik niet meer los heb kunnen laten, echt ongelooflijk, dingen die je in je ergste gedachten niet kon bedenken gebeurde hier, maar in de opvang, waar we overigens heerlijk hebben gegeten (en gratis, haha), merkte je dat de de meeste kinderen toch wat meer structuur en volgens de regels zich gedroegen. Ze waren mede erg geinteresseerd in foto's en camera, maar sommige waren zelfs bang hiervoor, om misschien later herkend te worden...echt zo apart...Op woensdag 1 augustus, de volgende dag, zijn we naar de sporthal gegaan en hebben we Ed geholpen met het volleybal toernooi, dat van meerdere hogars kinderen aantrok en dat maakte de groep dus best groot en met alle leeftijden en meiden en jongens door elkaar heen. Wij deden ook mee, en er was een heel schema, waarbij je meerdere wedstrijden speelde, je merkte dat dit de kinderen zo veel plezier gaf, er werd veel gelachen, bewogen en iedereen was lekker bezig, en zelfs met mijn beperkte spaans, en halve portugees, kon ik ze aanmoedigen en wat aanwijzingen geven, net als Ed, die de organisatie goed in de gaten hield en de scores bij hield. Tussendoor wat drinken en eten en rond de middag eindigde het toernooi met foto's. Toen zijn we wat gaan eten bij een brasiliaanse voetbalschool en ‘s middags ben ik met Ed naar het trainingsveld gegaan, waar we de voetbaltraining gingen doen, ik heb wat mee gedaan en Ed wat geassisteerd.Het was een erg leuke traing, het ging over het breed houden van het veld, dus niet te snel de diepte en buitenspel, de jongens waren erg leergierig en je merkt dat ze daar echt voor leven en voor sommige (vertelde Ed willen zelfs prof worden) is het echt een manier om alles even te vergeten en weer te genieten. Ook worden ze door Ed gewezen op zaken als het luisteren, geen grote mond, discipline en dus structuur, ook doen ze meer aan school, en blijven ze langer in de hogars, waardoor ze stabieler worden en dat wordt dan beloond, met bijvoorbeeld schoenen en andere zaken, dus het werkt echt wel motiverend. Het was zo gaaf om mee te maken en we hebben met zijn allen veel plezier gehad en de training verliep erg goed, je zag dat ze vooruit gingen. Mijn ervaring en ook Ariade haar ervaring was voor ons echt "mind blowing" , ik had het niet verwacht, en we zitten er zelfs aan te denken om over een jaar of anderhalf die richting op te gaan. Ook probeer ik met mijn zaalvoetbalteam ‘Kieskeurig’ per doelpunt te sponsoren en Ed, ik kan je melden, dat gaat gebeuren. Ditzelfde probeer ik bij KSV, maar daarover later meer.
Ik denk dat het project echt ontzettend goed is, het geeft de kinderen een beter bestaan, maar vooral een doel, dus om er iets beters van te maken, een besef dat het zo niet langer kan doorgaan, en dat ze dmv school, huisvesting, structuur, sport en gezond leven er toch weer iets van kunnen maken. ook al lukt het niet bij alle kinderen, omdat sommige, hoe hard het ook klinkt niet meer te redden zijn, maar genoeg waar het project wel voor slaagt!!!Ed, namens Ariade en mij een ontzettende grote dank, voor 4 fantastische dagen in Medellin, Colombia. Fantastische en enorm bijzondere ervaring. Aardige en nieuwsgierige mensen en ook erg mooi. Ben blij dat ik dit heb kunnen mee maken en dat ik heb kunnen zien dat het project echt veel waarde heeft en dat zeker het werk wat Ed doet erg goed is voor de kinderen.

Groetjes Lau en Ari