Wel een beetje raar, 36 jaar...

Ik heb zin om een stukje te schrijven op mijn eigen site, ik voel me erg goed (ondanks dat ik gisteren een jaar ouder ben geworden…). Het is nu enkele uren voordat mijn nachtbus vertrekt naar Bogota om de wedstrijd Colombia – Brazilië in ‘El Campin’ te zien. Een lange reis voor slechts een wedstrijd, ik zie het als een mooi verjaardagscadeau voor mezelf.
Dinsdagochtend was het eindelijk zover, de seminario ging van start. We (Wilmar en ik) hebben er vrij veel werk aan gehad de afgelopen periode. De opkomst viel me wat tegen, er waren 23 (gemotiveerde) cursisten. Nadat ik enkelen had gesproken bleek dat het gewoonweg bij te weinig mensen bekend was. Op het programma beginnen we 9 uur, maar het werd uiteraard half 10 voordat iedereen zich had ingeschreven. Ze krijgen een schrift met mooie opdruk (zie hieronder), een pen met het logo van onze club en ze dragen de gehele cursus een kaart om hun nek met hun naam erop als bewijs van deelname.
De cursus ‘optimaliseren van de training’ had van alles in zich, zoals de Nederlandse visie op trainen, leeftijdsspecifieke kenmerken in relatie tot de training, praktijk circuittraining, praktijk juniorentraining en nog veel meer. Leuk was ook dat ik mijn ervaringen in Colombia kon delen en er zo leuke discussies ontstonden. Zo heb ik ook de stelling geformuleerd, ‘Het maakt niet uit met wat voor systeem je speelt, het gaat om de invulling op het veld.’ In de discussie die hieruit ontstond wilde ik bereiken dat de cursisten zich gaan realiseren dat een elftal aan een aantal voorwaarden moet voldoen om een optimaal resultaat te halen. Interessant, omdat hier een heel ander systeem wordt gespeeld.
De cursisten waren razend enthousisat en ik heb van verschillende mensen voorstellen gekregen om hierin verder te gaan. Ik heb het met enorm veel plezier gedaan en vooral de training die ik verzorgde voor het team van Nacional sub 15 gaf me veel voldoening. Op het veld staan met talenten vind ik toch het mooiste dat er is.
Vrijdag na de cursus belde Paul me om me te feliciteren, heel tof. Vreemd was dat wanneer ik wat wilde zeggen ik dat in het Spaans wilde doen, ik moest echt even omschakelen. Verder heb ik veel mailtjes gekregen van familie en vrienden uit meerdere landen, dus mijn dag kon niet meer stuk. Uit de grond van mijn hart, enorm bedankt hiervoor. ‘s Avonds had ik met Yeimy afgesproken om mijn verjaardag te vieren. Ze bracht me naar een plek waar we wat zouden gaan drinken. Uiteindelijk belandde ik in ‘Vaca loca’ (gekke koe), een klein ijstentje waar Juan en Jabeldy op me wachtten als surprise. Taart, whiskey, bier en veel gelachen met elkaar (en uiteraard gedanst). Het was een mooie afsluiting van een heel interessante week. Vandaag lekker rustig aan gedaan (ik ben toch weer een jaartje ouder) en straks in de bus hopelijk een paar uurtjes slapen. Morgenochtend bel ik Luna en blijf bij haar slapen nadat we flink de stad zijn ingegaan om de overwinning van Colomiba te vieren. GEKKENHUIS!!!

Hierboven de voorkant van het schrift met daarop het logo van de club en foto's van activiteiten. Tevens hebben de cursisten een 'diploma' gekregen na afloop van de cursus.