Samenwonen

Ik hou er niet van en toch heb ik er erg veel zin in. Komende zondag zullen Adriana en ik al mijn spullen inladen om het vervolgens uit te laden bij haar thuis... We gaan namelijk samenwonen, hoera!
We wonen op 40 minuten reisafstand van elkaar en dat ging steeds meer tegenstaan. En als je altijd bij elkaar wilt zijn is het een logische stap om te gaan samenwonen. Adriana woont samen met haar zus Monica vlakbij het metrostation Envigado. De woning is vrij groot (woonkamer, twee slaapkamers, badkamer, keuken en een binnenplaats) en ligt vlakbij een parkje. Haar zus blijft uiteraard en we zullen dus het huis delen met z’n drieën.
We willen het al een tijdje, maar Adriana durfde het niet aan haar ouders te vertellen. Zij zijn erg katholiek en Adriana verwachtte dat haar ouders het er niet gemakkelijk mee zullen hebben. Nadat gisteren bekend werd dat mijn huurcontract kan worden ontbonden, doordat er een andere huurder is gevonden heeft ze met haar ouders gebeld. Ik heb goed contact met haar ouders, ze vertrouwen me en uiteindelijk waren ze best positief. Volgens hun zijn we nu zo goed als getrouwd, haha.
Adriana en ik moesten wel lachen om de reacties van haar ouders. Allereerst moest ze haar vader uitleggen dat ze niet bij haar zus op de kamer zal slapen en haar moeder begreep niet waarom Adriana niet eerst toestemming had gevraagd. ‘Ma, ik ben 24 jaar en ik heb deze beslissing genomen en deel deze nu met jullie.’
Het ontbinden van het huurcontract ging niet gemakkelijk en ik ben dan ook flink boos geworden op het ‘onrecht’ wat me wordt aangedaan.
In het getekende contract staat niets over de plicht dat ik een telefoonlijn moet betalen, maar die rekening krijg ik nu wel voorgeschoteld. Vanaf het begin dat ik hier woon heb ik aangegeven dat ik de nog niet aangelegde telefoonlijn niet wil, omdat ik via telmex gratis kan bellen. Na drie maanden belden ze me op dat ik de telefoonrekeningen moet betalen en bleek dus dat ik alsnog een tweede telefoonlijn had. Ze hadden me hierover niet geïnformeerd. Daarnaast hebben ze me ook nog het hoogste beltarief aangesmeerd. Al weken hou ik vol dat ik niet ga betalen omdat ik duidelijk heb aangegeven dat ik deze lijn niet wil. Zij beweren dat elke woning een verplichte telefoonlijn krijgt en daarvoor moet worden betaald, waarop ik heb gezegd dat het niet in het contract staat en ik al had aangegeven het niet te willen. Ze kunnen me niets maken, maar omdat ik nu hun medewerking nodig heb zal ik toch moeten betalen. Eerst alle rekeningen betalen, daarna volgt de overdracht.... hijade...s! Doordat ik het er niet zomaar bij laat zitten lijkt het erop dat ik slechts de helft hoef te betalen.
We hebben het trouwens slechts over 35.000 pesos, zo’n 14 euro. Het lijkt erop dat ik steeds meer moeite heb met onrecht. Toch maar alles snel afhandelen, want ik kijk er erg naar uit om samen met Adriana te wonen...