Heerlijk! Twee weken vakantie...

Op maandag 2 april heb ik mijn ouders ‘s avonds van het vliegveld Medellín afgehaald. Mijn vader had zondagnacht voor vertrek vanwege zijn werk niet geslapen, maar maandagavond aangekomen bij het hotel hebben we nog wat met elkaar gedronken. Dinsdag hebben ze Miraflores en Acogida bezichtigd en daarna waren we aanwezig bij een training van de meiden van Club Deportivo Hogares Claret.
's Avonds verliet ik het hotel van mijn ouders om met de metro naar huis te gaan, ze hadden me allerlei cadeautjes meegegeven. Ik kon me niet beheersen en sinds lange tijd heb ik stroopwafels gegeten, al rijdende in de metro. Sjezus, wat lekker! Maar de mensen keken me raar aan en later begreep ik waarom... Je mag helemaal niet eten of drinken in de metro, dat was ik eventjes helemaal vergeten, haha.
Woensdagochtend heb ik Karen en haar vriendin Karina opgehaald van het busstation en met elkaar hebben we 4 gezellige dagen gehad. Af en toe moest ik vertalen, maar met gebroken Engels, handgebaren en een glimlach kom je ook een eind. We hebben overdag de stad bezichtigd en gingen ‘s avonds lekker een biertje drinken. En het koloniale dorp Santa Fe de Antioquia, op 1,5 uur met de bus mocht niet worden overgeslagen.


Karen en ik op de brug over de Cauca, een rivier vlakbij Santa Fe de Antioquia.


Na het afscheid zaterdagavond hebben mijn ouders en ik zondag het dorp Guatapé bezocht en hebben we de rots beklommen. Het is een natuurlijk verschijnsel van 200 meter hoog in een schitterend groen landschap met verschillende meren. Het waren 649 treden, maar absoluut de moeite waard.
Maandag zijn we naar San Andres gegaan, een eiland gelegen in de Caribische Zee. Vijf dagen relaxen, zwemmen, het eiland en de omgeving bezichtigen.

Met mijn ouders op het vliegveld van San Andres.

Zaterdag hebben mijn ouders kennis kunnen maken met de spelers en speelsters waarmee ik werk. Ze hebben beide wedstrijden gezien, die we helaas verloren. Zondag was een dag om uit te rusten en maandagochtend hebben we afscheid genomen…snif, snif.
We hebben samen een mooie tijd gehad, waarin we elkaar uiteraard veel te vertellen hadden. Ik ben weer op de hoogte van het wel en wee in het kleine kikkerlandje en kan er hier weer een tijdje tegenaan, hahaha. Ze hebben kunnen zien dat ik het in Medellin enorm naar mijn zin heb en begrijpen waarom ik met de gedachten loop om hier een aantal jaren langer te blijven. Maar alleen als ik een mooie uitdaging krijg voorgeschoteld waarmee ik voldoende geld verdien om mijn geliefde familie en vrienden te kunnen blijven bezoeken…

Mijn vader als balletjesafwachter achter het doel van het veld.