Burn-out in Medellin?
Hoe ik me voel? Sinds twee weken heb ik last van mijn maag. Vooral als ik thuis koffie drink krijg ik buikkrampen. Het is volgens mij niet het water dat ik uit de kraan drink, want dat doe ik al maanden. Vanochtend voelde ik koorts in mijn lichaam, lichte hoofdpijn en last van mijn keel. Ik denk dat het een combinatie is van eenzijdig eten (te weinig groenten) en onregelmatig leven.
Ach, even een paar dagen gas terug en in de betere restaurants groenten bestellen en ik ben weer de jonge. Ik ben ook van plan om weer wat aan sport te gaan doen, want daar voel ik me beter bij. Het komt er echter niet van, vanwege tijdgebrek en eerlijk gezegd ziet het ernaar uit dat de komende periode ook druk zal zijn.
Ik maak me de laatste tijd zorgen. Voor mijn huis heb ik allerlei dingetjes gekocht, om het ouderwets gezellig te maken. Zo ook een grote plant, een cactus en een bonsai-boompje. En ik loop al maanden met het plan twee jonge schilpadjes te kopen. Het bonsai-boompje lijkt het te begeven en ik heb werkelijk alles geprobeerd. Wat moet ik? Kan iemand mij van tips voorzien? Ook de plant gaat achteruit, gelukkig staat de cactus er nog goed bij... Ik weet dan ook niet of het een goed idee is om schildpadjes te kopen. Het zou zo mooi zijn, een schildpaddenrace in de woonkamer.
Hoe ik me voel? Ik voel me super! Gisterochtend had ik een afspraak met de directeur van 'Positivos por la vida', een organisatie die kinderen met aids helpt. Het zijn jonge kinderen die middels bloedtransfusie of sinds de geboorte deze ongeneeslijke ziekte bezitten. Ik heb uitgelegd dat de meisjes van Miraflores de kans krijgen mensen buiten de hogar te helpen en de groep van leidster Cindy heeft dit project gekozen. In een heel goed gesprek, waarin de directeur ruim de tijd nam, hebben we een programma samengesteld waarin de meisjes eerst zichzelf gaan inlezen in de aidsproblematiek. Het eerste bezoek bestaat uit een bezoek aan het kantoor van deze organisatie, waar de kinderen uitleg krijgen over aids, preventie en het functioneren van de organisatie. De meisjes zijn dan al wat op de hoogte en kunnen gerichte vragen stellen. In het tweede bezoek zullen de meisjes activiteiten hebben met de kinderen die intern wonen en mogen ze uiteindelijk aangeven hoe ze deze organisatie willen ondersteunen. Hierna moeten ze een presentatie voorbereiden over hun ervaringen, maar ook kennis die ze hebben verworven, en dit aan de andere meiden van Miraflores presenteren. Al met al lijkt het me een mooi, leerzaam project voor deze meisjes...
Hierna ging ik naar Acogida en daar heb ik een plan geschreven hoe de sport een belangrijkere plaats binnen Hogares Claret krijgt. Ik ben inmiddels 'ingeburgerd' in de Zuid-Amerikaanse cultuur en weet dat ik mijn Nederlandse ervaringen niet moet projecteren naar Medellin, dat werkt gewoon niet. Het zal onderdeel gaan uitmaken van het plan 'Club Deportivo Hogares Claret'. Ik ben zeer te spreken over dit plan, later meer hierover.
Voor de lunch ben ik volgens afspraak naar de ijzerhandel gegaan om twee grote ijzeren palen, met daaraan haakjes gelast op aangegeven hoogten, op te halen. De beste man was niet aanwezig, hij had een vrije dag.
's Middags ben ik met een groep buiten Acogida gaan trainen en had ik een afspraak met iemand van Inder. Inder wilde een training bekijken en ze wilde meer weten over de vorderingen van de sportclub Hogares Claret. Er is niemand van Inder komen opdagen. Jammer, want de training was echt super. De jongens staan steeds meer open voor mijn aanwijzingen en willen echt beter worden. Later meer hierover.
Vandaag weer een bezoek gebracht aan de ijzerhandel. De palen waren niet klaar, want....smoes, smoes en nog een smoes. Deze palen worden in beton gegoten, zodat we twee verplaatsbare palen hebben in Miraflores. Hier kan een net aan worden gehangen en dan kunnen de meisjes 's avonds volleyballen, dat doen ze graag in hun vrije tijd.
Zes dagen in de week werk ik van 's ochtends tot soms 's avonds laat, maar op dit tempo is het goed vol te houden, hahaha. Het komt allemaal voor elkaar, je moet alleen wat meer geduld hebben en de smoesjes voor lief nemen. Is het geen idee om werknemers in Nederland die een burn-out krijgen vanwege de werkdruk, hier een baan te bezorgen?
Ach, even een paar dagen gas terug en in de betere restaurants groenten bestellen en ik ben weer de jonge. Ik ben ook van plan om weer wat aan sport te gaan doen, want daar voel ik me beter bij. Het komt er echter niet van, vanwege tijdgebrek en eerlijk gezegd ziet het ernaar uit dat de komende periode ook druk zal zijn.
Ik maak me de laatste tijd zorgen. Voor mijn huis heb ik allerlei dingetjes gekocht, om het ouderwets gezellig te maken. Zo ook een grote plant, een cactus en een bonsai-boompje. En ik loop al maanden met het plan twee jonge schilpadjes te kopen. Het bonsai-boompje lijkt het te begeven en ik heb werkelijk alles geprobeerd. Wat moet ik? Kan iemand mij van tips voorzien? Ook de plant gaat achteruit, gelukkig staat de cactus er nog goed bij... Ik weet dan ook niet of het een goed idee is om schildpadjes te kopen. Het zou zo mooi zijn, een schildpaddenrace in de woonkamer.
Hoe ik me voel? Ik voel me super! Gisterochtend had ik een afspraak met de directeur van 'Positivos por la vida', een organisatie die kinderen met aids helpt. Het zijn jonge kinderen die middels bloedtransfusie of sinds de geboorte deze ongeneeslijke ziekte bezitten. Ik heb uitgelegd dat de meisjes van Miraflores de kans krijgen mensen buiten de hogar te helpen en de groep van leidster Cindy heeft dit project gekozen. In een heel goed gesprek, waarin de directeur ruim de tijd nam, hebben we een programma samengesteld waarin de meisjes eerst zichzelf gaan inlezen in de aidsproblematiek. Het eerste bezoek bestaat uit een bezoek aan het kantoor van deze organisatie, waar de kinderen uitleg krijgen over aids, preventie en het functioneren van de organisatie. De meisjes zijn dan al wat op de hoogte en kunnen gerichte vragen stellen. In het tweede bezoek zullen de meisjes activiteiten hebben met de kinderen die intern wonen en mogen ze uiteindelijk aangeven hoe ze deze organisatie willen ondersteunen. Hierna moeten ze een presentatie voorbereiden over hun ervaringen, maar ook kennis die ze hebben verworven, en dit aan de andere meiden van Miraflores presenteren. Al met al lijkt het me een mooi, leerzaam project voor deze meisjes...
Hierna ging ik naar Acogida en daar heb ik een plan geschreven hoe de sport een belangrijkere plaats binnen Hogares Claret krijgt. Ik ben inmiddels 'ingeburgerd' in de Zuid-Amerikaanse cultuur en weet dat ik mijn Nederlandse ervaringen niet moet projecteren naar Medellin, dat werkt gewoon niet. Het zal onderdeel gaan uitmaken van het plan 'Club Deportivo Hogares Claret'. Ik ben zeer te spreken over dit plan, later meer hierover.
Voor de lunch ben ik volgens afspraak naar de ijzerhandel gegaan om twee grote ijzeren palen, met daaraan haakjes gelast op aangegeven hoogten, op te halen. De beste man was niet aanwezig, hij had een vrije dag.
's Middags ben ik met een groep buiten Acogida gaan trainen en had ik een afspraak met iemand van Inder. Inder wilde een training bekijken en ze wilde meer weten over de vorderingen van de sportclub Hogares Claret. Er is niemand van Inder komen opdagen. Jammer, want de training was echt super. De jongens staan steeds meer open voor mijn aanwijzingen en willen echt beter worden. Later meer hierover.
Vandaag weer een bezoek gebracht aan de ijzerhandel. De palen waren niet klaar, want....smoes, smoes en nog een smoes. Deze palen worden in beton gegoten, zodat we twee verplaatsbare palen hebben in Miraflores. Hier kan een net aan worden gehangen en dan kunnen de meisjes 's avonds volleyballen, dat doen ze graag in hun vrije tijd.
Zes dagen in de week werk ik van 's ochtends tot soms 's avonds laat, maar op dit tempo is het goed vol te houden, hahaha. Het komt allemaal voor elkaar, je moet alleen wat meer geduld hebben en de smoesjes voor lief nemen. Is het geen idee om werknemers in Nederland die een burn-out krijgen vanwege de werkdruk, hier een baan te bezorgen?